Sunderland

Χθες Σάββατο ήμουν στο Sunderland. Αν και ήξερα οτι η Nissan έχει εκεί ένα μεγάλο εργοστάσιο, περίμενα να δω ένα τυπικό δείγμα μεταβιομηχανικής παρακμής της βόρειας Αγγλίας. Τελικά, παρά τα σημάδια φτώχειας, η πόλη είναι πολύ πιο ωραία από οτι την φανταζόμουν.

Στο κέντρο έχει ένα μεγάλο και πολύ προσεγμένο πάρκο, αλλά με διαφορά η ομορφιά της πόλης είναι η θάλασσα της. Τα νερά είναι αρκετά καθαρά για κολύμπι. Δεν είναι βέβαια Μεσόγειος, αλλά υπάρχουν πολύ χειρότερα. Το κυριότερο, η παραλία δεν έχει τσιμέντο και τα σπίτια και τα κέντρα διασκέδασης είναι πολλά μέτρα πιο πίσω και όχι πάνω στο κύμμα.

Xθες ήταν κάτι σαν γιορτή για το Sunderland. Η ποδοσφαιρική ομάδα που φέτος ανέβηκε στην Α' Εθνική έδινε το πρώτο της παιχνίδι. Στους δρόμους πάνω από τους μισούς ανθρώπους φορούσαν τις ασπροκόκκινες φανέλες της ομάδας, όλες οι ηλικίες και τα φύλλα, από μικρά παιδιά μέχρι γιαγιάδες. Πρέπει να την αγαπάνε πολύ την ομάδα τους. Πρόλαβα να δω το τελευταίο μισάωρο του αγώνα σε μια παραλιακή pub. Η Sunderland κέρδισε την Tottenham 1-0 με γκολ στο 93. Όταν μπήκε το γκολ ήταν μια από εκείνες τις στιγμές που σκέφτεσαι οτι αν θέλεις πολύ κάτι και το περιμένεις τελικά συμβαίνει.